ما خسته ایم ، خسته به معنای واقعی
دل های ما شکسته به معنای واقعی

ما لشکریم لشکر پخش و پلا که دید ؟
خیل ز هم گسسته به معنای واقعی

این زخم سجده نیست به پیشانی ام رفیق
جای دری ست بسته به معنای واقعی

از بادبان نخیزد و از ناخدا ، بخار
کشتی به گل نشسته به معنای واقعی

تنگ است جای ما و چنین است حال ما
باغی درون هسته به معنای واقعی

حسین جنتی

من به زخــم کسی نمک نــزدم
به کسی تاکنــون ، کلک نـــزدم

من همینم ، همیــن که می بینی
هیچ بــر چهــره ، صــورتک نزدم

بـاعــث اضطــرابِ گل نشـــدم
سنگ بــر بال شاپــرک نـــزدم

مــن مسیــح همیشـه مصلــوبم
گــر کتک خــورده ام ، کتک نزدم

پس چرا بر دلم نمک زده اند؟
من که بر زخـم کـس نمک نزدم

فرشید یوسفی

تو نیستی که جهان را دوباره جان بدهی
مرا توان پریدن به آسمان بدهی

مرا که در دل این شهر راه گم کردم
مسیر «کوچه‌ی خوش‌بخت» را نشان بدهی

چه‌ می‌شود که بیایی و دست‌هایت را
به‌دور گردن من، حلقه، ناگهان، بدهی

که شانه‌های تو را باز هم تکان بدهم
که شانه‌های مرا باز هم تکان بدهی

به چشم‌ خسته‌ی من خیره‌تر نگاه کنی
دهانِ بازِ سکوتِ مرا زبان بدهی

هوای قصه‌ی ما گرمِ گرم خواهد شد
به شعر‌هایم اگر اندکی زمان بدهی

جلال_نظری

بخند ، زمزمه ها را غزل كني امشب
بخند ، لطف به طعم عسل كني امشب

نگاه خيس من و گونه هاي ماهت را
به آسمان جديدي بدل كني امشب

تمام شهر به ( جام شكسته ) خشنودند
اگر به شيوه ي ليلي عمل كني امشب

دوباره غرق دعايي ، چرا نمي خواهي
كسي به غير خدا را بغل كني امشب ؟

علی سلیمانی

چشمانِ تو بَر هَم زده بازارِ جَنان را
پیغمبری آموخته موسای شبان را

آشوب بپا کُن همه‌ی شهر به گوشَ‌اند
یا شور بزن یا بدران جامه‌دَران را

بازارِ قُم از نُقلِ لَبَت رو به کَسادی‌ست
بیچاره نکن حاج حسین و پسران را

این عکسِ رُخِ توست که بر ماه نشسته
نشنیده ولی بچّه‌پلنگ این جریان را

بر عهدِ تو دل بسته و دل خوش بتو کرده
حافظ که رها کرده همه مُغ‌بَچِگان را

آن را که عیان است چه حاجت به بیانش؟
بوی خوشَت این‌بار عیان کرده بیان را

مهدی_نوروزی‌

خدا پشت و پناهت، زود برگرد
فدای شکل ماهت زود برگرد

ببین اینگونه نگذاری بماند
دو چشمانم به راهت، زود برگرد

مرا دلتنگ خود کردی مسافر
به جبران گناهت زود برگرد

برایت نیست جایی مثل خانه
به سوی زادگاهت زود برگرد

نگو مجبوری از من دور باشی
نگو دور است راهت، زود برگرد

شاعر؟